 |
| Maurizio Nannucci: M40/1967 (foto: William Allen Art & Poetry Books London) |
Typografie en drukwerk domineren een groot deel van zijn oeuvre. M40 is de naam van een Olivetti-schrijfmachine waarmee Nannucci in 1967 een kunstenaarsboek realiseerde. Het werd echter pas in 1976 gepubliceerd in kader van een tentoonstelling in de Nederlandse Multi Art Point Galerie. Het witte boek verscheen in een kartonnen doosje waarop een foto van de M40 en is daarmee zijn laatste werk dat tot de concrete poëzie behoort. Het klavier van de schrijfmachine volgend creëerde Nannucci in M40/1967 (Multi Arts Points Amsterdam 1976 oplage 1000/250 gen./ges. incl. 3 prints) met elke toets een vierkante compositie die associaties oproept met optische rasters. De structuur en de dichtheid van deze patronen wordt volledig bepaald door de vorm van de letter of de leesteken. Nannucci in 1979: "In M40 moest er spatie, bijvoorbeeld, tussen twee tekens was de ruimte van een aanslag, de interlinie was de kleinste ruimte, die ik altijd gelijke heb gehouden. Maar tegelijkertijd was er het uitbuiten van de esthetische mogelijkheden van de machine. Er waren variaties in deze vierkanten, die tenslotte geschapen werden vanuit een noodwendig mechanisme, kleine afwijkingen, zichtbare trillingen afkomstig van de verschillende vorm van de letters. Ik moet hierbij wel vermelden dat het werken met de M40, een oude schrijfmachine van Olivetti, uiterst vermoeiend en zenuwslopend was. Ik wilde geen enkele fout: alle bladzijden zijn volledig foutloos, er staat geen enkele letter te ver of te dichtbij en er werd geen enkele correctie aangebracht. Als ik een fout maakte, herbegon ik de hele bladzij. Er zijn anderzijds wel enkele tekortkomingen van de machine merkbaar, zoals tekens die door het gebruik zijn afgesloten, of aanslagen die iets te hoog of te laag op het papier aankomen" (uit: 51 Kunstenaarsboeken van Johan Pas).
 |
| Maurizio Nannucci (bijdrage: Art Information Festival 1975) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten